കവിത
..............
മടയനായ അദ്ധ്യാപകനും
കുറെ കൈവട്ടുകാരും .
..................................................
കാരുണ്യം വറ്റി വരണ്ടു പോയോ
കേരളം തീര്ത്തും ഭ്രാന്താലയമായോ
ഹൃദയങ്ങള് തമ്മില് അകന്നു പോയോ
ഹൃദയങ്ങള് വാഴുവത് രാക്ഷസരോ
കരള് പൂവില് നിന്നും സ്നേഹത്തിന് തേന് കടല്
ഊറ്റി ക്കുടിക്കും കരിംഭൂതങ്ങള്
തലമുറകള്ക്കേകും അറിവിന്റെ പാഠങ്ങള്
വിഷമായ മാക്കുന്നു പേക്കോലങ്ങള്
പാപം വിതച്ചു കൊടും പാപം കൊയ്യാന്
മത്സരിക്കുന്നു അവിവേകികള്
അതുകണ്ട് പൊട്ടി ചിരിക്കുകയല്ലോ
വിവേകികളെന്നൂറ്റം കൊള്ളുവോര്
മടയനാം അദ്ധ്യാപകന് ചെയ്ത തെറ്റ്
മറക്കുവാനാകുമോ മാനവര്ക്ക്
മടയന്റെ കൈകള് വെട്ടിയോര് ചെയ്തതും
അപരാധമെന്നത് സത്യമാണ്
യേശുവും തിരുനബിയും സോദരരല്ലൊ
അവരുടെ അനുജരരും സോദരരല്ലേ
സകലരും സോദരര് എന്നോതി ഇരുവരും
വചനങ്ങള് പാടെ മറന്നുപോയ് മര്ത്ത്യര്
ഭയപ്പെടുത്താറില്ല പ്രവാചകര് ആരെയും
തരം താഴ്ത്തിയില്ല ഒരാളെയും പ്രവാചകര്
സ്നേഹ രാഗത്തില് കോര്ത്തു മനസ്സിനെ
ആസ്നേഹ മെന്തന്ന് അറിഞ്ഞു വൈരികളും
പ്രാര്ത്ഥന വേളയില് ഒട്ടക കുടല്മാല
അണിയിച്ചവരോടും പൊറുത്തു ആനബി
പുണ്യ കരങ്ങളാല് തീര്ത്തൊരു മസ്ജിദില്
മൂത്ര മൊഴിചവനെ വെറുതെവിട്ടു
തെറി പാടി ,കൂകി ,കല്ലെറിഞ്ഞു -
രക്തം ചിന്തിയോര്ക്കും നബി മാപ്പു നല്കി
ശിരസ്സില് മാലിന്യം പതിവായ് തൂവുന്ന
പെണ്കൊടിയും കണ്ടു സ്നേഹാംബരം
ഇന്നിവിടെ നബിയെ നിന്ദിക്കുവോരും
ഇന്നിവിടെ നബിയെ വന്ദിക്കുവോരും
നബിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടില്ല തെല്ലും
നബിയുടെ മഹിമ അറിയുന്നതെന്നിവര്
........................................................
സമാധാനത്തിന്റെ ഉറവിടം
ശാന്തിയുടെ സങ്കേതം
സര്വ്വ ജന സൗഹാര്ദ്ദത്തിന് പ്രതീകം
ചരിത്രത്തിന് താളിലും മാനവ ഹൃദയത്തിലും
തങ്ക ലിപികളാല് എഴുതപ്പെട്ട നാമം .....
മുത്ത് മുഹമ്മദു സല്ലല്ലാഹു അലൈഹി വസെല്ലാം .....
.....................................................................................
സുലൈമാന് പെരുമുക്ക്
00971553538596
sulaimanperumukku @gmail .com