കവിത: നാം മനുഷ്യര്‍ നാമൊന്ന്
കവിത
..............
നാം മനുഷ്യര്‍ നാമൊന്ന്
.................................................
..............................
വര്‍ഗീയ ചിന്തകള്‍ വാരിപുണർന്നിടാൻ
ദൈവ വിശ്വാസികള്‍ക്കാവില്ലൊരിക്കലും
വംശിയ നാശം കൊതിക്കുമീ കൂട്ടരില്‍
ദൈവീക സ്നേഹം കിളിര്‍ക്കില്ലൊരിക്കലും
......................................................................
അകക്കണ്ണിനാലിവര്‍ കാണാന്‍ ശ്രമിക്കില്ല
അകം പൊരുള്‍ എന്തെന്ന് ഇവര്‍ക്കറിയുന്നില്ല
ആത്മ മിത്രങ്ങളെ പോലും ചതിച്ചിടും
ആത്മ സുഖത്തിനായ് എന്തും ചെയ്തിടും
.......................................................................
സ്നേഹം ലഭിക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്നു മാനവര്‍
സ്നേഹിക്കുവാനായ് മടിക്കുന്നു ഏറെ പേര്
നന്മകള്‍ മോഹിച്ചിടുന്നു ഏവരും
നന്മ ചെയ്തീടുവോര്‍ ദുര്‍ലഭം മണ്ണിതില്‍
..........................................................................
ഏകനാം ദൈവത്തിന്‍ സൃഷ്ടികള്‍ സര്‍വ്വരും
എന്നും സമാധാനം മണ്ണില്‍ വരുത്തണം
ആദിയോന്‍ അരുള്‍ ചെയ്ത വചനങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കാതെ
അമ്മാനമാടുന്നു ആയുധങ്ങള്‍ കൊണ്ട്
......................................................................
പാരിടം പോരിടമാക്കുന്നു മാനുഷര്‍
പാപഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍ ചെന്നുവീഴുന്നിവര്‍
ഏകാമാതാപിത മക്കളാണന്നതു
ഏവരും ഓര്‍ക്കുകില്‍ എത്രയുംനല്ലത്
......................................................................
ലാഭേച്ഛയില്ലാതെ കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്യുകില്‍
ലക്ഷ്യത്തിലെത്തിടും ഓര്‍ക്കുക സോദരെ
ലോകൈക നാഥൻറെ വിധികള്‍ മാനിക്കുക
ലഘനം ചെയ്തിടാതെന്നു നാം അറിയുക
........................................................................
വായുവും വെള്ളവും ദാഹവും മോഹവും
വേദന, യാദന, ദുരിതവും ദുഖവും
സര്‍വ്വത്തിലും സമന്മാരല്ലയോ നാം
ശാശ്വത വിജയത്തിന്‍ വഴിതേടുക നാം
സുലൈമാന്‍ പെരുമുക്ക്
sulaiman perumukku പോസ്റ്റ് ചെയ്തത് @ 6:53 PM
4 അഭിപ്രായങ്ങള്‍
