കവിത: നാം മനുഷ്യര് നാമൊന്ന്
കവിത
..............
നാം മനുഷ്യര് നാമൊന്ന്
.............................. ...................
..............................
വര്ഗീയ ചിന്തകള് വാരിപുണർന്നിടാൻ
ദൈവ വിശ്വാസികള്ക്കാവില്ലൊരി ക്കലും
വംശിയ നാശം കൊതിക്കുമീ കൂട്ടരില്
ദൈവീക സ്നേഹം കിളിര്ക്കില്ലൊരിക്കലും
.............................. .............................. ..........
അകക്കണ്ണിനാലിവര് കാണാന് ശ്രമിക്കില്ല
അകം പൊരുള് എന്തെന്ന് ഇവര്ക്കറിയുന്നില്ല
ആത്മ മിത്രങ്ങളെ പോലും ചതിച്ചിടും
ആത്മ സുഖത്തിനായ് എന്തും ചെയ്തിടും
.............................. .............................. ...........
സ്നേഹം ലഭിക്കാന് കൊതിക്കുന്നു മാനവര്
സ്നേഹിക്കുവാനായ് മടിക്കുന്നു ഏറെ പേര്
നന്മകള് മോഹിച്ചിടുന്നു ഏവരും
നന്മ ചെയ്തീടുവോര് ദുര്ലഭം മണ്ണിതില്
.............................. .............................. ..............
ഏകനാം ദൈവത്തിന് സൃഷ്ടികള് സര്വ്വരും
എന്നും സമാധാനം മണ്ണില് വരുത്തണം
ആദിയോന് അരുള് ചെയ്ത വചനങ്ങള് കേള്ക്കാതെ
അമ്മാനമാടുന്നു ആയുധങ്ങള് കൊണ്ട്
.............................. .............................. ..........
പാരിടം പോരിടമാക്കുന്നു മാനുഷര്
പാപഗര്ത്തങ്ങളില് ചെന്നുവീഴുന്നിവര്
ഏകാമാതാപിത മക്കളാണന്നതു
ഏവരും ഓര്ക്കുകില് എത്രയുംനല്ലത്
.............................. .............................. ..........
ലാഭേച്ഛയില്ലാതെ കര്മങ്ങള് ചെയ്യുകില്
ലക്ഷ്യത്തിലെത്തിടും ഓര്ക്കുക സോദരെ
ലോകൈക നാഥൻറെ വിധികള് മാനിക്കുക
ലഘനം ചെയ്തിടാതെന്നു നാം അറിയുക
.............................. .............................. ............
വായുവും വെള്ളവും ദാഹവും മോഹവും
വേദന, യാദന, ദുരിതവും ദുഖവും
സര്വ്വത്തിലും സമന്മാരല്ലയോ നാം
ശാശ്വത വിജയത്തിന് വഴിതേടുക നാം
സുലൈമാന് പെരുമുക്ക്
4 അഭിപ്രായങ്ങള്:
വളരെ നന്നായി
ആശയവും രചനയും
വര്ഗീയ ചിന്തകള് വാരിപുണര്ന്നിടാന്
ദൈവ വിശ്വാസികള്ക്കാവില്ല ഒരിക്കലും
വംശിയ നാശം കൊതിക്കുമീ കൂട്ടരില്
ദൈവീക സ്നേഹം കിളിര്ക്കില്ല ഒരിക്കലും
നാം മനുഷ്യര് നാമൊന്ന്.....
മനോഹരമായ വരികൾ
വായനക്കും കയ്യൊപ്പിനും നന്ദി ....വരിക വീണ്ടും വരിക .
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് [Atom]
<< ഹോം