കവിത
................
മുള്ളും മലരും
...............................
പതിവായ്‌ പോകുന്ന വഴിയില്‍ ഒരുദിനം
പൂവംബിളിയെ കണ്ടതില്ല
പൂത്തുമ്പി എങ്ങു മറഞ്ഞൂ ഇന്നു
പൂന്തേന്‍ മൊഴിയും കേട്ടതില്ലാ
..............................
ശാരിക പൈതലേ എങ്ങു പോയ്‌ നീ
ശൂന്യമായ് കാണ്മൂ നിന്‍ പീഠം
നീ വരാന്‍ വൈകിയോ ,ഞാന്‍ വൈകിയോ
നിന്‍ സ്വരം കേള്‍ക്കാന്‍ വെമ്പുകയായ്
..............................
ലോലമാം നിന്‍ മനം പുളകം കൊള്ളും
നിമിഷങ്ങളത്രയും ധന്യമല്ലോ
മധു ചന്ദ്രിക നിന്‍ അധരങ്ങളില്‍
വിടരുവതെത്രെ കണ്ടു ഞാന്‍
..............................
ശിരസില്‍ മാലിന്യം തൂവുമാ സുന്ദരി
എങ്ങുപോയി ഇന്നെങ്ങുപോയി
തിരുനബി നയനങ്ങള്‍ ദിക്കുകള്‍ താണ്ടി
നിരാശയിലാണ്ടൂ ശോകാര്‍ത്തനായി
..............................
ബാലിക ഇന്നു രോഗിണി യാണെന്നു
അതു വഴി വന്നൊരാള്‍ ഒതുകയായി
തപം കൊണ്ടാമാനം തേങ്ങുകയായി
തേടി നടന്നു പിന്നെയും ദൂതന്‍
..............................
ശയ്യാവലംബിയാം ബാലികക്കരികില്‍ -
നിന്നു പ്രവാചകന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച നേരം
കരളിലാരോ എന്നോ കുത്തിവെച്ച
വിഷമത് താനെ അലിഞ്ഞു പോയി
..............................
അശ്രു കണങ്ങളാല്‍ നിനവിലൂടെ
ആ ബാലിക തൃപാദം കഴുകിയല്ലോ
പിന്നെയാ പൂങ്കരല്‍ മടിച്ചില്ല തെല്ലുമേ
പുണ്യ പ്രവാചകന്റെ അരുമയം ശിഷ്യയായ്
സുലൈമാന്‍ പെരുമുക്ക്
00971553538596
sulaiman perumukku പോസ്റ്റ് ചെയ്തത് @ 7:24 PM
1 അഭിപ്രായങ്ങള്‍
1 അഭിപ്രായങ്ങള്‍:
മനോഹരമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ [Atom]
<< ഹോം