മനുഷ്യപ്പറ്റ്

കവിത
.............
                  മനുഷ്യപ്പറ്റ്
          ...............................

അറ്റം കാണാത്ത                             തുരങ്കത്തിലൂടെയല്ല
ഞാന്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നത് !

മുറ്റം നിറയെ പൂക്കളുള്ള
കൊട്ടാരത്തിലല്ല ഞാന്‍
പിറന്നുവീണത്‌ .

ചുറ്റുംഎനിക്ക് പേരെടുത്തു പറയാന്‍
ശത്രുക്കളാരുമില്ല.

എങ്കിലും അകംനിറയെ ഭയം,
ആരൊക്കെയൊ
എന്നെ പിന്തുടരുന്നു,
ഒറ്റയായുംകൂട്ടായും .

ഒളിഞ്ഞിരുന്ന്
എന്നെ എറിയുന്ന
കല്ലുകൾകൊണ്ട് സ്നേഹത്തിന്റെ പാലം കെട്ടിപ്പടുക്കുമ്പോഴും
അടർന്നടർന്നു വീഴുന്നു.

സൗഹൃദത്തിന്റെ വലയം അറുത്തു മാറ്റി
സഘർഷത്തിൻ്റെയും
ചൂഷണത്തിന്റെയും
വളയങ്ങൾ തീര്‍ക്കുന്നവരെയാണ്
എങ്ങും കാണുന്നത് .

രേതസ്ക്കണം മുതല്‍
ഗര്‍ഭ പാത്രംവരെ
കമ്പോളത്തില്‍ വില്‍പ്പനയ്ക്ക് വെച്ചിരിക്കുന്നു !!

ദല്ലാളന്മാരുടെ കുതന്ത്രം,
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍  പോലും
അറുകൊല ചെയ്യപ്പെടുന്നു .

മനുഷ്യപ്പറ്റ്,
അത് "ഗോഡ്സേ"യുടെ
വെടിയുണ്ടക്ക്‌ ഇരയായിപ്പോയി 

വളരുന്ന തലമുറ
തൊട്ടിലില്‍ വെച്ചുതന്നെ
കേട്ടുശീലിച്ച നാമങ്ങള്‍
കൊടും ഭീകരന്മാരുടെതാണ്
അവരുടെ കളിക്കോപുകള്‍
ആയുധങ്ങളുടെ ആകൃതിയിലാണ്!!

ഇന്നുഞാന്‍
ചെല്ലുന്നയിടത്തെല്ലാം
ആര്‍ക്കൊക്കയോ പരീക്ഷണത്തിനു
 അറിയാതെ വിധേയനാവുന്നു

ബോധമില്ലാതെ ഇത്തിരിനേരം
ആതുരാലയത്തില്‍ കിടന്നാല്‍
എന്തല്ലാമാണ് നഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്നറിയില്ല!!!*

ജീവനില്ലാത്തശരീരം പോലും
ചുളുവില്‍ തട്ടിയെടുത്തു
വിൽക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍
സ്വന്തം നിഴലിനെ പോലും
ഭയപ്പാടോടെയാണ് കാണുന്നത്.
......................................................
* മരിച്ചവരെ ചികിത്സിച്ച്‌ കോടികൾ കൊയ്യുന്ന ആതുരാലയത്തിൻ്റെ മുററത്തല്ലേ നമ്മളിപ്പോൾ നിൽക്കുന്നത്?
---------------------------------------
സുലൈമാന്‍ പെരുമുക്ക്