കവിത :പിശാചുക്കള്‍ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു .....

കവിത 

................

                              പിശാചുക്കള്‍ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു ......

ആ ഇരുണ്ട  രാത്രിയില്‍ 

ഒരു വെള്ള പ്രാവ് 

കൂടണയാന്‍ പറക്കുന്നു 

മധുര സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ 

മോഹന രാഗത്തില്‍ 

ഹൃദയം മൂളുമ്പോള്‍ 

എന്തോരാനന്ദ മായിരുന്നു 

പെട്ടന്നു ഇരുട്ടിനു 

ഘനം കൂടി വന്നു 

അന്തരീക്ഷത്തിലെ 

അപ ശബ്ദങ്ങള്‍ 

ഭയാനകത പരത്തി 

അവളെ വേടന്മാര്‍ 

വലയം ചെയ്തിരിക്കുന്നു 

പിച്ചി ചീന്താനുള്ള 

ആര്‍ത്തിയാണവരില്‍ 

ദൃശ്യമായത് 

അവരോടൊപ്പമുള്ള 

പിശാചുക്കള്‍ 

തുടക്കത്തില്‍ രസിച്ചു 

പിന്നെ മനുഷ്യരുടെ 

വിധം മാറിയപ്പോള്‍ 

പിശാചുക്കള്‍ക്ക് പോലും 

അസഹ്യമായി 

പിശാചുക്കള്‍ 

പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു 

അരുത് ,അരുത് മനുഷ്യരെ 

ഇതു നിങ്ങളുടെ 

സഹാജീവിയാണ് 

നിങ്ങളെ പ്പോലെ 

ഒരമ്മ പെറ്റ മകള്‍ 

നാളെ 

ഇവളും ഒരമ്മയാവേണ്ട 

ജന്മ വകാശം തടയരുത് 

ഹേ മനുഷ്യരെ 

യക്ഷിയെ പോലും 

ദേവി എന്നു വിളിക്കാന്‍ 

പഠിപ്പിച്ച സംസ്ക്കാരം 

ഓര്‍ക്കുക ...

ഈ മനുഷ്യര്‍ക്കെങ്ങനെ 

ഇത്ര ക്രൂരരാവാന്‍ കഴിയും 

മനുഷ്യര്‍ മഹാ -

തന്ത്ര ശാലികള്‍ 

അവരില്‍ ചിലര്‍ ഒരുക്കുന്ന 

ഭീകരതകളും ക്രൂരതകളും 

മൃഗങ്ങളിലും  

പിശാച്ചുക്കളിലുമാണ്  

സഹജീവികള്‍ 

ചാര്‍ത്തുന്നത് 

പിന്നെ 

അവരെ രക്ഷിക്കുവാന്‍ 

നിയമത്തിന്‍റെ 

പഴുതുകള്‍ തിരയും 

മാധ്യമങ്ങളും 

ഇന്ന് മന്ദ ബുദ്ധികളല്ലേ ?

മറ്റൊരു വാര്‍ത്ത 

എത്തുന്നതോടെ  

മറക്കുന്നു മാധ്യമ ധര്‍മം 

പിന്നെയും 

പഴി കേള്‍ക്കേണ്ടത് 

മൃഗങ്ങളും 

പിശാചുക്കളും തന്നെ 

അറിയുക 

എന്നന്നും മനുഷ്യരുടെ 

പഴികള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ 

ഞങ്ങള്‍ക്കാവില്ല 

പ്രവര്‍ത്തികള്‍ 

സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്ന 

ഒരു നാള്‍ വരിക തന്നെ ചെയ്യും ...