കവിത: മക്കളോട്
കവിത
———
മക്കളോട്
............................
മക്കളേ
എന്റെ ജീവിതം
ഞാന് ബലിനല്കിയത്
നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിണ്
നിങ്ങക്കു ഞാന്
വെളിച്ചം വീശിയത്
കൂടുതല് തെളിച്ചത്തിനാണ്
നിങ്ങള്
നല്ലവരായി
ജീവിക്കുന്നതില്
സന്തോഷമുണ്ട്,—
പക്ഷേ അത്
നിങ്ങളില് തന്നെ
ചുരുങ്ങുന്നതില്
എനിക്ക് ദു:ഖമാണ്
തിന്മയുടെ
നടുക്കളങ്ങളില്
നിങ്ങളില്ലെന്നതില്
അഭിമാനമുണ്ട്
എങ്കിലും തിന്മയെ
വെറുക്കുന്ന
ദുർബ്ബലരിലെങ്കിലും
നിങ്ങളെ കണ്ടെത്തിയെങ്കില്
എന്നു ഞാന് ആശിക്കുന്നു
നിങ്ങളുടെ
വെളിച്ചം
നിങ്ങളോടെ
അവസാനിക്കുന്നതിലല്ല
എനിക്കാനന്ദം
അത് പടർന്ന്
പരന്നു പന്തലിക്കട്ടെ
അതാണ്
പ്രവാചകന്മാരുടെപാത
അതെ,അതാണ്
രാജപാത....
—————————
സുലൈമാന് പെരുമുക്ക്
———
മക്കളോട്
............................
മക്കളേ
എന്റെ ജീവിതം
ഞാന് ബലിനല്കിയത്
നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിണ്
നിങ്ങക്കു ഞാന്
വെളിച്ചം വീശിയത്
കൂടുതല് തെളിച്ചത്തിനാണ്
നിങ്ങള്
നല്ലവരായി
ജീവിക്കുന്നതില്
സന്തോഷമുണ്ട്,—
പക്ഷേ അത്
നിങ്ങളില് തന്നെ
ചുരുങ്ങുന്നതില്
എനിക്ക് ദു:ഖമാണ്
തിന്മയുടെ
നടുക്കളങ്ങളില്
നിങ്ങളില്ലെന്നതില്
അഭിമാനമുണ്ട്
എങ്കിലും തിന്മയെ
വെറുക്കുന്ന
ദുർബ്ബലരിലെങ്കിലും
നിങ്ങളെ കണ്ടെത്തിയെങ്കില്
എന്നു ഞാന് ആശിക്കുന്നു
നിങ്ങളുടെ
വെളിച്ചം
നിങ്ങളോടെ
അവസാനിക്കുന്നതിലല്ല
എനിക്കാനന്ദം
അത് പടർന്ന്
പരന്നു പന്തലിക്കട്ടെ
അതാണ്
പ്രവാചകന്മാരുടെപാത
അതെ,അതാണ്
രാജപാത....
—————————
സുലൈമാന് പെരുമുക്ക്
3 അഭിപ്രായങ്ങള്:
വെളിച്ചം പകർന്നുകൊടുക്കുന്നവർ
വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
ഒരുപാട് നന്ദി....
വെളിച്ചം ആനന്ദമാകുന്നു!
ആശംസകള്
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് [Atom]
<< ഹോം